Տաթև Ոսկանյան /ՏԱ-Թև/
Մխւիթար Հերացու անվան բժշխախան համալսարան

***

Երանի՜ Նա ինձ տա թև,
Որ թռիչքս լինի թեթև,
Ու երկնքից այս ճաղապատ,
Ես բարձրանա՜մ, ճախրեմ ազա՜տ,
Ձուլվեմ բոսոր ու կրակոտ
Հուր վարսերին վերջալույսի,
Սիրատոչոր հպվեմ կաթոտ,
Նուրբ շուրթերին նորալուսնի…

Երանի՜ Նա ինձ տա թև,
Որ աչքերս հառեմ վերև,
Համբերության գավը լցված,
Թևերիս ծափով դատարկեմ,
Փակ մատուռը սրով կնքված,
Վառվող սիրո հրով բացեմ,
Խոր լռության դուռը գոցված,
Ուժգին թակեմ, երգով լցվեմ:

Երանի նա ինձ տա թև,
Ես ճայ անթև, անլույս կանթեղ,
Գուցե արևն էլ իջեցնեմ,
Փոխեմ լույսի ընթացքն անշեղ,
Թեկուզ մատներս էլ մոխրանան,
Թեկուզ լույսի կերոն դառնան...
Գուցե մի օր ճախրեմ թեթև՛,
Միայն թե ինձ Տե՜րը տա թև…

22.05.11

Իսկ ես չգիտեմ

Ծածկում ես ափով հայացքս խաշված,

Կապկպում, դնում ինչ-որ դարակում,

Կարծես իմ սերը, գնդասեղ դարձած,

Աջ ու ձախ մարդկանց մատներն է ծակում …

Ինքնամաքրման այս խոնավ մահճում

Օշինդր ես որպես գինի մատուցում,

ՈՒ ես չեմ հարբում, ու ես չեմ հանգչում,

Երբ կյանքն է ջերմում իմ հիվանդ ծոցում:

…Իսկ ես չգիտեմ համը քո հացի,

Որ լեռան վրա բաշխեցիր հատ-հատ:

…Իսկ ես չգիտեմ արվեստը լացի,

Այն լացի, որ քար կծակի կաթ-կաթ…

03.05.2013