Անուշ Բաբայան, ՀՊՄՀ գիտական գրադարանի բաժնի վարիչ
ՍԵՐԸ ՉԻ ՄԵՌՆՈՒՄ
Սերը չի մեռնում, ապրում է մեր մեջ,
Մերթ-մերթ դառնում է դառնություն ու վեճ,
Սերը չի մեռնում, ապրում է կրկին
Ուրիշ մի կյանքով, ուրիշ տեսք առած,
Դառնում երգի տող, երազանք ու հաց,
Դառնում է արցունք, դառնում է ժպիտ,
Չի՛ մեռնում սերը, ապրում է նա, կա՛,
Ապրում է մեր մեջ մինչև ժամը գա...
ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՆԵՐ
Ամեն բանաստեղծ լուռ ու մտախոհ
Իր կյանքն է պատմում սպիտակ էջերին,
Խորհելու պահին լինում են դեպքեր,
Երբ ինքն է ձուլվում սպիտակ թերթերին:
Ու քո հաղորդած ամեն մի տողում
Կյանքի ընթացքն է ակամա գրվում,
Եվ այդ նույն պահին ինքդ էլ չես զգում,
Որ աչքերիցդ արցունք է թափվում:
Արցունքը վաղուց քեզ տանջող ցավ է,
Քո գաղտնիքները բացող բանալին,
Գրածդ տողը կարդալուց հետո՝
Մտաբերում ես գաղտնիքներդ հին:
|
