ԼԵՄՍ ՆԵՐՍԻՍՅԱՆԻ

ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՑՈՒՑԱՀԱՆԴԵՍ

ՄԱՆԱՆԱ ՀՈՎԱԿԻՄՅԱՆ

Հովհաննես Թումանյանի անվ. տուն-թանգարանում երեկ տեղի ունեցավ ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ, ՀՀ եւ ՌԴ նկարիչներ միության անդամ, Ռուսաստանի Դաշնության կրթության ակադեմիայի ակադեմիկոս, մանկավարժական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ՀՊՄՀ գեղարվեստի ֆակուլտետի գեղանկարի ամբիոնի վարիչ Լեմս Ներսիսյանի նկարների ցուցահանդեսը: Միջոցառմանը ներկա էին ԲՈՀ-ի նախագահ Արտյուշա Ղուկասյանը, արվեստաբան Մերի Երզնկյանը, նկարիչ Լեւոն Կոջոյանը, երաժիշտ Յու. Յուզբաշյանը եւ այլոք: Ցուցահանդեսին ներկայացված էին շուրջ 65 կտավ: Բացման խոսքով հանդես եկավ ԲՈՀ-ի նախագահ Արտյուշա Ղուկասյանը, որն ասաց. «Այս դահլիճում մենք շատ ցուցահանդեսներ ենք բացել: Կարծում եմ, հասարակությունը մեծ բավականություն կստանա դիտելով այս ցուցահանդեսը: Նկարներ, որտեղ առկա է ջերմություն, ամբողջ հայկական բնությունը: Սա նկարչի եւս մեկ քայլն է արվեստի բնագավառում եւ շնորհավորում եմ Լեմս Ներսիսյանին եւ Խ. Աբովյանի անվ. հայկական պետական մանկավարժական համալսարանին»: Արվեստաբան Մերի Երզնկյանը հավելեց. «Պրոֆեսիոնալ արվեստում իմպրեսիոնիզմը, որպես ուղղություն, իրեն արդարացրել է: Լ. Ներսիսյանը այդ ուղղության երկրպագուն է եւ շատ բան է վերցրել այդ ուղղությունից` անմիջական ու ակնթարթի տպավորություն, գունային հոսող ընթացք: Լինելով լեռնագնաց, հնարավոր չէ, որ բնության մաքրությունը իր մեջ չզգար: Շատ պարզ, գրագետ, պոետիկ եւ քնարական խոսք է ասում նա գեղանկարչության միջոցով»:

«Ազգ»-ը զրուցեց նաեւ ՀՊՄՀ-ի դասախոս Արթուր Բաղդասարյանի հետ. «Այն մարդկային բարությունը, որ ճառագում է Լ. Ներսիսյան մարդուց, այդ նույն բարությունը ճառագում է կտավներից: Նրա կտավները հավերժացրել են մեր բնության այն գոհարները, որոնց մարդը կարող է հանդիպել հայկական լեռնաշխարհում, բայց երբեմն կարող է չնկատել»:

«Գեղեցիկ ստեղծագործությունը մեկնաբանության կարիք չի զգում», Օգյուստ Ռոդենի այս տողերն առանց վերապահության կարելի է վերագրել նաեւ Լեմս Ներսիսյանի ստեղծագործություններին: Նա իր պոետիկ էությամբ եւ գունանկարչական տաղանդով նորովի է բացահայտել մեզ շրջապատող բնության գեղեցկությունը եւ այն եզակի նկարիչներց է, ովքեր մեր օրերում շարունակում են ստեղծել իրենց «հրաշք աշխարհը», շարունակում են պատկերել բնության անսպառ գեղեցկությունը` հստակ համոզված լինելով, որ միայն գեղարվեստական միջավայրն է ի զորու հասարակությանը դուրս բերել իր հայեցողական վիճակից:

Այն հարցին, թե ինչու է այդքան շատ ծաղիկներ պատկերում, նկարիչը պատասխանեց, թե իր նախընտրությունը բխում է մարդասիրությունից, եւ ավելացրեց. «Ծաղիկը տիեզերական կառույց է... Ծաղիկները բնորոշում են մարդկանց բնավորությունը...»:

Լ. Ներսիսյանը ծնվել է Շիրակի մարզի Այգաբաց գյուղում: 1992-ին Մոսկվայում պաշտպանելով դոկտորի գիտական աստիճան` նա Հայաստանում հիմք դրեց գեղարվեստական մանկավարժության նոր դպրոցի ձեւավորմանը: Նրա ղեկավարությամբ ստեղծվել է կերպարվեստի դասընթացի չափորոշիչների եւ ուսումնական ծրագրերի նոր համակարգ: Նախագահել է Դելփյան խաղերը Կիեւում եւ Աստանայում: Բազմիցս մասնակցել է միջազգային եւ հանրապետական ցուցահանդեսների Մոսկվայում, Մինսկում, Իրկուտսկում, Արաբական Էմիրություններում, Լիբանանում, Ֆրանսիայում, ԱՄՆ-ում, Հայաստանում եւ այլուր: Հեղինակ է մոտ 1500 կտավների, որոնցից շատերը պահպանվում են Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի, Իրանի, Գերմանիայի, Հայաստանի մասնավոր հավաքածուներում: Հեղինակ է 70 գիտական աշխատանքների:

Հոկտեմբերի 22-ին Լ. Ներսիսյանի ստեղծագործությունների ցուցահանդեսը բացվեց նաեւ Գյումրիի Ասլամազյան քույրերի ցուցասրահում: Հավելենք, որ ցուցահանդեսի առթիվ տպագրվել է ալբոմ, որում ներառված են հարյուրից ավելի նկարներ եւ բազում նկարիչների, մշակութաբանների խոհերը Լ. Ներսիսյանի մասին: