Սերվեն Խաչատրյան ՀՊՄՀ ուսանող
Կարմիր երեկոն աչքերն է փակում Ու անխոս տրվում գիշերվա սևին: Ինչ-որ տեղ բարձին արցունք է կաթում, Մեկն էլ` ճախրում է երազի թևին: Ձայներն են լռում, դառնում նոտաներ` Պատկերված անցած օրվա կտավին, Միայն հատուկենտ լույսերն են թովում` Փայլատակելով մթնում տակավին: Սպասումից մաշված մի թաքուն կարոտ Պահմտոցի է խաղում լուսնի հետ: Ժամերն են սահում` մեղմ ու ալարկոտ, Հերթական
...
Читать дальше »
Просмотров: 1128 |
Добавил: Mankavarj |
Дата: 26.01.2013
|
|
|